Blog budowniczy - budowa domu,wykończenia,remont.

Systema przewiduje możliwość odprowadzenia spalin i/lub poboru powietrza do spalania za pomocą kolektora. Promienniki do takiego zastosowania - Infra USV, Infra MSV - nie posiadają wentylatorów wyciągowych. W całym układzie montuje się jeden wentylator, zainstalowany zazwyczaj na końcu kolektora. Całość wyposaża się w zestaw odpowiednich przewodów łączących, kształtek, złączek i przepustnic umożliwiających odpowiednie skonfigurowanie kształtu kolektora oraz precyzyjną regulację podciśnienia w każdym miejscu kolektora.

RUROWE PROMIENNIKI PODCZERWIENI INFRA

Oferta producenta - firmy Systema Polska przedstawia możliwość wyboru z ponad 20 modeli zasilanych paliwami ekologicznymi tj. gazem lub olejem opałowym. Proponujemy dostawę kompletnego systemu grzewczego, obejmującego oprócz promienników akcesoria tj.: kominki poboru powietrza i wyrzutu spalin wraz z przewodami połączeniowymi, sterowniki, przyłącza elastyczne gazowe, elementy zawieszeń, itp. Promienniki podczerwieni wykazują najmniejszą spośród wszystkich systemów grzewczych bezwładność cieplną. Przyjemne ciepło pochodzące od rozgrzanego źródła odczuwalne jest już po krótkiej chwili od załączenia urządzenia. Promieniowanie w paśmie podczerwonym wytwarzane przez promiennik rurowy przetwarzane jest na energie cieplną dopiero po dotarciu do ciała człowieka powodując podwyższenie komfortu cieplnego względem temperatury powietrza. Powietrze ogrzewane jest wtórnie na drodze konwekcji wytwarzanego przez nagrzane elementy budynku (posadzka, ściany, blaty itp.). Ogrzewanie w ten sposób umożliwia osiągniecie (w szczególnych przypadkach) ujemnego gradientu temperatury. Charakterystyczną cechą ogrzewania promiennikowego jest fakt, iż taki sposób ogrzewania nie wywołuje ruchów powietrza i nie wpływa przez to ujemnie na jego czystość. Promienniki jako jedyny sposób ogrzewania umożliwiają wyznaczenie strefy grzewczej obiektu, w której utrzymywane są wymagane parametry komfortu cieplnego bez konieczności wznoszenia przegród budowlanych. Ogrzewanie za pomocą rurowych promienników podczerwieni umożliwia znaczną redukcję kosztów eksploatacyjnych instalacji grzewczej. Znajdują one zastosowanie w ogrzewaniu obiektów, w szczególności, wielkokubaturowych tj.: halach produkcyjnych i magazynowych, hangarach, obiektach sportowych, w hodowli zwierząt itp.

Obserwowane ubytki wody w systemach centralnego ogrzewania i ciągłe uzupełnianie zładów wodą surową (zawierającą gazy) powoduje szybką dewastację (przede wszystkim korozję i zarastanie przewodów) instalacji. Podstawowe przyczyny ubytków to:

- odparowanie wody i jej wycieki na dławnicach pomp

- odparowanie wody w otwartym naczyniu zbiorczym

- odpowietrzenie instalacji przez zbiorniki odpowietrzające

- opróżnienie instalacji z wody nawet przy drobnych naprawach.

Ustawiczne ubytki wody grzejnej uniemożliwiają zastosowanie naczyń systemu zamkniętego i termostatycznych zaworów wbudowanych w kaloryfery.

Docelowy model tradycyjnej instalacji centralnego ogrzewania wodnego z obiegiem wymuszonym w budynkach wielorodzinnych i wielokondygnacyjnych to instalacja hermetyczna.

Wykonanie instalacji hermetycznej wymaga jednak zastosowania nowoczesnych elementów, takich jak:

- zamknięte naczynia zbiorcze wraz z zaworami bezpieczeństwa,

- hermetyczne pompy obiegowe

- armatura bezdłąwicowa

- automatyczne zawory odpowietrzające

- termostatyczne zawory grzejnikowe

- armatura stabilizująca ciśnienie dyspozycyjne

W instalacjach centralnego ogrzewania można stosować grzejniki stalowe o małej pojemności wodnej, co jest bardzo ważne w ogrzewaniach o działaniu dynamicznym. Zastosowanie rur o małych średnicach z miedzi lub tworzyw sztucznych o dużej pewności połączeń pozwala na uniknięcie wielu niedogodności montażowych i schowanie tych rur pod tynkiem.

Interesujące dla budynków wielorodzinnych są rozwiązania charakteryzujące się poziomym rozprowadzeniem ciepła w ramach każdego mieszkania lub wybranego zespołu pomieszczeń użytkowych przez jednego najemcę. W tym przypadku rozprowadzenie wody grzejnej ze źródła ciepła do przyłączenia instalacji wewnętrznej (mieszkaniowej) następuje przewodami poziomymi i pionowymi w systemie dwururowym. Miejsca przyłączenia instalacji mieszkaniowej, nazywamy węzłami mieszkaniowymi, lokalizowane mogą być wewnątrz lub zewnątrz mieszkań.

W skład węzła mieszkaniowego wchodzą następujące elementy:

- armatura odcinająca i regulacyjna

- rozdzielacze – w przypadku występowania w instalacji wewnętrznej kilku równoległych obwodów grzejnych

- ciepłomierz, który umożliwia indywidualne rozliczenie ilości ciepła zużytego na cele ogrzewania)

- odpowietrzniki automatyczne

Układy mieszkaniowe z takimi węzłami działają znacznie sprawniej i efektywniej od systemu tradycyjnego, szczególnie w przypadku budynków wysokich lub o podwyższonej izolacji termicznej przegród. Szczególnie korzystne są następujące cechy układów z węzłami mieszkaniowymi:

- podwyższona stateczność hydrauliczna instalacji

- redukcja pionów i zwiększenie ich obciążenia

- możliwość odcinania poszczególnych instalacji domowych bez konieczności wyłączania z ruchu całego zładu,

- możliwość obiektywnego pomiaru ilości zużytej energii cieplnej w mieszkaniu (za pomocą ciepłomierza),

Ogólnie można powiedzieć, że układ ogrzewania poziomego z węzłami mieszkaniowymi jest bardziej elastyczny i daje możliwość różnych rozwiązań instalacji w obrębie mieszkania. Ma więc cechy instalacji nowoczesnej.

Oszczędna eksploatacja obiektów wymaga ścisłego dostosowania zmian temperatury w poszczególnych pomieszczeniach do sposobu użytkowania danego typu pomieszczeń. Inaczej wiec będzie to przebiegało w pomieszczeniach mieszkalnych, a inaczej w pomieszczeniach budynków biurowych czy hotelowych.

Wykańczanie dachu to czynność nierzadko traktowana przez pracowników firm budowlanych po macoszemu, gdyż wydaje się, że są to jedynie prace kosmetyczne, a zasadnicza część budowy została już zakończona. Nic bardziej mylnego. Dach w największym stopniu z całego budynku przyjmuje na siebie oddziaływania atmosferyczne – wiatr, deszcz, śnieg, grad i inne – i stanowi podstawowe zabezpieczenie całego domu, nie można więc pominąć ani jednego elementu konstrukcji, który wpływa na jego wytrzymałość i odporność. Szczególne znaczenie ma dachówka, jeśli akurat takim pokryciem zdecydujemy się zapełnić przestrzeń dachową. W sprzedaży występuje bardzo wiele jej typów – można zakupić dachówkę ceramiczną, cementową, szklaną lub z innych materiałów. Najpopularniejsza jest ta najbardziej tradycyjna, dachówka ceramiczna, wyrabiana z wypalanej gliny podobnie jak przed kilkoma tysiącami lat, przy budowie pierwszych miast. Oczywiście dzisiejsza dachówka ceramiczna wyrabiana jest przy zastosowaniu nieco bardziej zaawansowanych technik i z najwyższej jakości materiałów, co przeciwdziała jej niszczeniu i zapewnia doskonałą ochronę powierzchni dachowej. Warto także zainwestować w okna dachowe – dostępne zarówno w wersji „świetlika” dla dachów poziomych, jak i w wersji połaciowej dla dachów skośnych. Okna dachowe są jednak odradzane, jeśli chce się je zamontować w domu, co do którego istnieje podejrzenie, że może być narażony na silne wpływy atmosferyczne (na przykład w górach, gdzie opady śniegu są dość znaczne), gdyż pomimo wykonania ich ze wzmocnionych materiałów, mogą jednak nie wytrzymać szczególnie silnego naporu śniegu lub wiatru – najbardziej narażone na pęknięcie są szyby. Natomiast w okolicach słonecznych i nieco bardziej umiarkowanych okna dachowe gwarantują dobre oświetlenie poddasza i wspaniały widok na okolicę. Na dachu niezbędny jest też montaż rynny, najlepiej kilku. Pomagają one przy opróżnianiu dachu z nadmiaru deszczu i śniegu, zmniejszając w ten sposób nacisk, jaki na dach wywierają opady. Rynny instaluje się na ogół w miejscach największego nachylenia dachu, aby ułatwić spływanie do nich wody. Obecnie montuje się raczej rynny plastikowe – w opozycji do dawnych, metalowych – ze względu na większą odporność na korozję.

Stosując ogrzewanie ścienne, łatwo utrzymać czystość w pomieszczeniu. Dlatego też zaczęto je instalować również w szpitalach i senatorach, tam gdzie zaostrzone są normy czystości. Od niedawna ten system stosowany jest również w domach jednorodzinnych. Popularność zyskuje nie tylko w Europie Zachodniej, lecz również w Czechach i na Węgrzech.

Grzejniki płaszczyznowe przekazują ciepło do otoczenia głównie przez promieniowanie. Cieplejsza płaszczyzna emituje ciepło w postaci fal elektromagnetycznych, a chłodniejsza pochłania j, podwyższając swoją temperaturę. Nieznacznie przy tym wzrasta temperatura powietrza- wskutek wymiany części ciepła przez konwekcję. Dla porównania tradycyjnych grzejnikach członowych większość ciepła przekazywana jest przez konwekcje, a mniejsza cześć( ok. 25-30%) przez promieniowanie. W konwektorach wykorzystywane jest przede wszystkim zjawisko konwekcji, a procentowy udział ciepła przekazywanego przez promieniowanie jest bliski zera.

Ogrzewanie ścienne, jak każde ogrzewanie płaszczyznowe jest systemem niskotemperaturowym, bowiem optymalna temperatura czynnika grzewczego (wody) wynosi 40-45% i nie powinna przekraczać 50 stopni Celsjusza. Ograniczenie to podyktowane jest względami zdrowotnymi: jeśli temperatura czynnika przekroczy 50 stopni, grzejnik emituje tak dużą ilość promieniowanie cieplnego, że pogarsza się samopoczucie mieszkańców. W pomieszczeniach z ogrzewaniem niskotemperaturowym dobrze czują się osoby cierpiące na alergię. Jeśli bowiem temperatura czynnika jest niższa od 60 stopni, nie zachodzi proces „przypiekania kurzu”, podrażniający błony śluzowe dróg oddechowych człowieka i wywołujący nieprzyjemną suchość gardła.

W pomieszczeniu z ogrzewaniem płaszczyznowym zapewniony jest równomierny rozkład temperatury powietrza. Temperatura ta jest niższa od średniej temperatury promieniowania wszystkich powierzchni i zbliżona do średniej temperatury skóry człowieka. Stwarza to poczucie komfortu cieplnego człowieka. Człowiek lepiej czuje się w pomieszczeniach o cieplejszych przegrodach i chłodniejszym powietrzu niż w warunkach odwrotnych. W pomieszczeniu z tradycyjnym ogrzewaniem grzejnikowym ściany zewnętrzne są zimne. Przebywając dłużej w ich pobliżu, odczuwamy nieprzyjemny chłód. Nie mamy takiego odczucia w pomieszczeniach z ogrzewaniem ściennym.

W systemie ogrzewania, w którym ciepło przekazywane jest głównie przez promieniowanie, odczucie komfortu cieplnego uzyskujemy, gdy temperatura powietrza wynosi 18-20 stopni. Pomieszczenie z taka samą temperaturą powietrza, lecz z ogrzewaniem konwekcyjnym, wyda nam się chodne. Mniejsze zapotrzebowanie na ciepło w sezonie grzewczym umożliwia obniżenie zużycia energii. Jednak oszczędność taka jest możliwa tylko wtedy, gdy zwiększymy stopień termoizolacyjności przegród budowlanych ponad obowiązujące normy ochrony cieplnej budynku. Wiąże się to ze znacznymi nakładami inwestycyjnymi, bowiem maksymalny współczynnik przenikania ciepła k ścian zewnętrznych musi być mniejszy od 0,4 W( metry sześcienne x kelwin). Wymagania te spełnia 10-centymatrowa warstwa styropianu.

-Estetyczny wygląd pomieszczenia (grzejniki nie wiszą na ścianach), przyjemny mikroklimat i oczywiście- przytulnie ciepła ściana.

-Ogrzewanie ścienne można stosować latem jako system chodzący. Zamiast ciepłej wody w przewodach krążyć może woda zimna. Obniża ona temperaturę ściany, a tym samym odchodzi powietrze w pomieszczeniu. Jest to niezwykle przydatne podczas upałów.

-Dodatkowa zaleta ogrzewania niskotemperaturowego to jego samoregulacja. Podwyższenie temperatury w pomieszczeniu redukuje ilość ciepła oddawanego przez ścianę, wpływając ma obniżenie całkowitego zużycia energii. W systemie charakteryzującym się wysoką temperaturą zasilania zmiany z punktu widzenia wymiany ciepła.

-Niska temperatura wody instalacyjnej ogrzewania płaszczyznowego- ściennego, podłogowego czy sufitowego- zastosowanego w całym budynku, umożliwia efektywne wykorzystanie niekonwencjonalnych źródeł ciepła: pomp ciepła, wód geotermalnych, kolektorów słonecznych itp. zastosowanie tych odnawialnych źródeł energii pozwala obniżyć koszty eksploatacji. Konieczne są jednak dodatkowe nakłady inwestycyjne.