Blog budowniczy - budowa domu,wykończenia,remont.

Rośliny, które nazywamy jednorocznymi, w naszym klimacie w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego kiełkują, rosną, kwitną, zawiązują nasiona i zamierają. Wiele z nich pochodzi z rejonów cieplejszych, gdzie są roślinami wieloletnimi, jednak w naszej strefie klimatycznej nie przetrzymują zimy i każdej wiosny trzeba je wysiewać na nowo.

Zaletą roślin jednorocznych jest bogactwo barw, w jakich kwitną. Hodowcy co roku proponują nowe odmiany i lansują nowe mody, a miłośnicy ogrodów mogą uzupełniać i zmieniać ulubione kompozycje kwiatowe. Najprostsze, a zawsze efektowne, są mieszanki rozmaitych kwiatów zbliżonej wysokości – można je kupić w jednej tonacji barw (na przykład żółtej, różowej, niebieskiej) lub kolorowe jak łowicki pasiak. W okresie kwitnienia taki kolorowy gąszcz wygląda imponująco. Osoby bardziej doświadczone w pracach ogrodniczych mogą się pokusić o tworzenie własnych kompozycji kwiatowych, a miłośnicy efektów specjalnych dobrać rośliny nie tylko ze względu na barwę kwiatów, ale i liści (srebrzystych, szaroniebieskich, purpurowych albo biało obrzeżonych). Możemy tworzyć z nich rabaty jednorodne stanowiące silne plamy kolorystyczne lub wyrafinowane zestawienia roślin rozmaitej wysokości i różnych barw.

Rośliny jednoroczne zakwitają w różnym okresie sezonu wegetacyjnego – od maja do października – a niektóre zdobią ogród aż do pierwszych mrozów. Zależy to od gatunku i odmiany, ale też od pory siewu. Najwcześniej rozpoczynają wegetację i zakwitają te, których nasiona przezimują w gruncie, można je więc wysiewać jesienią (chaber, dzierotka, eszolcja, kosmos, nagietek, ostróżka polna). Obsiewając i obsadzając wybrane miejsca roślinami jednorocznymi, można je dobrać tak, aby wszystkie równocześnie pokrywały się kwiatami, albo tak, aby grupy roślin zakwitały kolejno. Jeżeli wybierzemy gatunki długo kwitnące, do pierwszej barwnej plamy będą dołączały następne, aż wreszcie cała rabata zmieni się w barwny bukiet. Rośliny, które kwitną krótko (na przykład pięknie pachnąca maciejka), warto wysiewać etapami, w tygodniowych odstępach; sprawi to, że znacznie dłużej będziemy się cieszyli kwiatami.

Rośliny jednoroczne doskonale się nadają do wzbogacania rabat bylinowych, których kompozycja często przez wiele lat pozostaje prawie niezmienna. Są dobrymi wypełniaczami – jeżeli zauważymy, że któraś z wieloletnich roślin jest w gorszej kondycji i słabiej rośnie albo straciła nieco urodę po przekwitnięciu, wokół niej możemy rozmieścić rośliny jednoroczne. Grupy tych kwitnących wiosną warto też sadzić tam, gdzie byliny zakwitające latem i jesienią rozpoczynają późno wegetację. Zanim pojawią się na powierzchni rabaty, rośliny jednoroczne osłaniają puste miejsce. Natomiast wysiane obok wiosennych roślin cebulowych będą w miarę rozrastania się zasłaniać ich żółknące po przekwitnięciu liście.

Ziemia. Zanim się wysieje nasiona czy posadzi rozsadę, trzeba koniecznie przygotować podłoże. Najlepiej, jeśli uda się to zrobić jesienią poprzedniego roku. Miejsce przeznaczone na rabatę należy bardzo starannie oczyścić z chwastów, a potem rozłożyć kompost (jeżeli gleba jest dobrej jakości i żyzna, wystarczy 5 kg/m², ale można więcej) i przekopać widłami amerykańskimi. Jeśli ziemia jest uboga w próchnicę (ma jasną barwę i ściśnięta w garści nie klei się w grudy, lecz rozpada), warto dodać przekompostowany obornik lub podwójną porcję kompostu. W celu poprawienia struktury podłoża można też dodatkowo do gleby piaszczystej i lekkiej dodać torfu, a do ciężkiej, gliniastej – piasku oraz torfu. Wiosną ponownie trzeba usunąć chwasty i spulchnić glebę, a następnie zagrabić jej powierzchnię, by była równa, a grudki ziemi rozdrobnione. Jeśli nie zdążyliśmy przygotować ziemi jesienią, można to zrobić wczesną wiosną.

Odżywianie. Bujnie rosnące i intensywnie kwitnące rośliny szybko wyczerpują zawarte w glebie składniki pokarmowe, dlatego konieczne jest nawożenie. Możemy poprzestać na rozłożeniu kompostu, ale warto też zasilić je mineralnymi nawozami wieloskładnikowymi (zawierają potrzebne makro- i mikroelementy), zgodnie z instrukcją podaną na opakowaniu.

Siane do gruntu...

Rośliny o krótkim cyklu rozwoju oraz te, które nie tolerują przesadzania, wysiewa się wprost do gruntu, w miejscu, w którym będą rosły. Jeśli mają tworzyć obwódkę, nasiona siejemy rzędowo, jeżeli zaś plamę – rzędowo lub rzutowo (wtedy tworzą malowniczy gąszcz, ale w czasie kiełkowania łatwo je pomylić z chwastami i niechcący wyrwać). Rośliny jednoroczne uzupełniające inne nasadzenia sieje się rzędowo lub rzutowo, a jeśli nasiona są duże (słonecznik, nasturcja, dynia ozdobna, fasola), umieszcza się je w podłożu po dwa-trzy co 20-50 cm, zależnie od wielkości roślin. Gdy rośliny wykiełkują i mają już po kilka listków, należy je przerwać, czyli usunąć słabsze, i w odstępach właściwych dla danego gatunku oraz odmiany pozostawić najdorodniejsze. Nie należy oszczędzać nasion i siać rzadko, bo może się okazać, że wzejdzie zbyt mało roślin i nie osiągniemy zamierzonego efektu.

Rośliny o długim cyklu rozwoju trzeba wysiewać już w lutym i marcu. Do ogrodu sadzi się młode, podrośnięte rośliny zwane rozsadą dopiero wtedy, gdy minie zagrożenie przymrozkami (po 15 maja) albo gdy będą dostatecznie silne, by przetrwać ochłodzenie. Gotową rozsadę można kupić w sklepach ogrodowych, a nawet na targach (z roku na rok asortyment jest coraz bogatszy). Można ją też przygotować w domu, wysiewając rośliny do skrzyneczek, pojemników lub torfowych doniczek. Drobne nasiona siejemy rzędami w rowki zrobione patykiem, większe – punktowo. Nakrywamy je warstewką podłoża lub piasku, podlewamy (bardzo ostrożnie, na przykład spryskiwaczem, żeby nie wypłukać nasion na powierzchnię) i przykrywamy szybą lub folią. Gdy wykiełkują i mają po dwa-cztery listki, trzeba je przepikować, czyli delikatnie wydobyć z podłoża (można do tego użyć zaostrzonego patyczka do szaszłyków), i posadzić do doniczek lub dużego pojemnika w większych odległościach. Przed posadzeniem w ogrodzie należy je zahartować. W tym celu przez mniej więcej 14 dni stawia się je na parapecie przy otwartym oknie początkowo na godzinę, potem coraz dłużej, aż wreszcie jedynie na noc zabiera się je do pomieszczenia. Delikatne, uprawiane w pomieszczeniu rośliny trzeba chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Do ogrodu najlepiej je sadzić w dni pochmurne i bezwietrzne.

Regularnie podlewać. Większość roślin jednorocznych ma stosunkowo krótki system korzeniowy, dlatego korzystają z wody znajdującej się w wierzchniej warstwie gleby, która łatwo przesycha. Trzeba więc dbać o to, aby podłoże do głębokości 20-25 cm było wilgotne.

Ścinać więdnące kwiatostany. To pobudzi roślinę do tworzenia nowych pąków kwiatowych, dzięki czemu będzie długo i obficie kwitła, wprowadzi też ład na rabacie. Jeżeli pozwolimy roślinie zawiązać nasiona, skieruje do nich większość pozyskanych substancji odżywczych, co nie tylko zahamuje kwitnienie, ale też może przyśpieszyć jej zamieranie.

Sprawdzać, czy rośliny są zdrowe. Należy skontrolować, czy na liściach, pędach i kwiatach nie ma szkodników (mszyc, przędziorków, ślimaków, gąsienic motyli) lub plam, zniekształceń i przebarwień świadczących o chorobach. Jeżeli zauważy się charakterystyczne objawy – trzeba wykonać oprysk stosownym preparatem. Natomiast rośliny zamierające bez widocznych przyczyn najlepiej usuwać, bo mogą być porażone chorobami wirusowymi, które łatwo się rozprzestrzeniają, a trudno z nimi walczyć.

Usuwać zamierające rośliny. Kończą swą wegetację i stopniowo zamierają; pozostawione szpecą rabaty.

źródlo obrazka :http://www.wymarzonyogrod.pl